Oplossing
Het woord wat we zochten was bedanken.
Wat zijn er veel mooie werkwoorden ingestuurd!
Veel inzenders dachten troosten, misschien omdat de toon van het gedicht een beetje verdrietig is.
Spreken werd ook vaak genoemd. Dat is vrij neutraal. Als spreken er gestaan had, hadden we het waarschijnlijk niet gekozen om af te dekken.
Het blijft gokken natuurlijk!
Onder het gedicht reageert dichter Anne Louïse van den Dool op de ingezonden woorden. Dus scroll nog even omlaag!
In de Erelijst zie je wie het woord juist geraden heeft.
Tot volgende week.
Anne Louïse over de inzendingen
Wat een prachtige mogelijkheden zijn er ingestuurd!
Sommige vond ik misschien nog wel mooier dan het oorspronkelijke bedanken.
Veel van de antwoorden hadden dezelfde positieve bijklank, zoals omarmen, kalmeren, knuffelen, bevrijden en feliciteren.
Dat past goed in de context: het zou om een werkwoord moeten gaan waardoor de ik verrast is, waardoor die niet meer weet wat te zeggen.
Bovendien gaat het om een gesprek tussen de ik en de moeder, dus iets warms ligt voor de hand.
Verder gaat het om een telefoongesprek, dus zou een lichamelijk werkwoord wat minder logisch zijn.
Aan de andere kant: in de poëzie mag natuurlijk alles. 😉
Ik wilde graag een gedicht schrijven waarin het gaat over de band tussen een ouder en een kind, die dicht bij elkaar staan en tegelijkertijd niet goed weten hoe ze warm met elkaar moeten omgaan. Soms krijgen zulke situaties in mijn hoofd de vorm van droombeelden, zoals in dit gedicht.