Kind – Anne de Bruyckere – oplossing


Oplossing

Het juiste woord was kruinen.
Kruin was natuurlijk bijna goed.
Ook hoofden klopte inhoudelijk. De dichter gebruikte echter kruinen: een woord, dat zowel bij bomen als mensen past.
Geloften, ruggen, vleugels … er zijn weer veel mooie oplossingen bedacht.
Onder het gedicht kun je lezen wat dichter Anne de Bruyckere van de woorden vindt en waarom ze dit gedicht schreef.
Dus scroll nog even omlaag!

In de Erelijst zie je wie het woord juist geraden heeft.

Anne de Bruyckere over het gedicht en de inzendingen
Wat leuk om jullie raadwoorden te lezen.
Hartelijk dank aan iedereen die heeft meegedaan.
Ik hoop dat jullie net zoveel creativiteit en scherpte aan de dag leggen in jullie eigen werk, nu of later.

Ik schreef het gedicht voor een vriendin.
Er werd een kindje in haar familie geboren dat maar een paar dagen te leven had.
Ook in mijn eigen familie maakten we zoiets mee, een paar jaar geleden.
Dan besef ik weer even dat we allemaal één grote familie zijn en lopend door de polder ontstond dit gedicht.
Voor haar, voor mezelf. En nu ook voor jullie.

Mooi hoe er een paar woorden over bomen werden genoemd: takken, twijgen, stammen.
Jullie zaten dicht in de buurt. Kruinen is ook geraden, gefeliciteerd!

Wat mij prikkelt om verder te schrijven – aan nieuwe of andere gedichten weliswaar – zijn bijvoorbeeld de woorden bocht, wolk, toekomst en liefde, in combinatie met gebogen.
Gebogen bochten … het is dubbelop en tegelijkertijd maakt het me nieuwsgierig.
Bedankt!