Nog heel even – Pim te Bokkel – oplossing


Oplossing

Het woord wat we zochten was lezen.
Dat is vaak goed geraden. Goed gedaan!
Onder het gedicht reageert dichter Pim te Bokkel op de ingezonden woorden. Dus scroll nog even omlaag!

In de Erelijst zie je wie het woord juist geraden heeft.
Tot volgende week.

 

Pim te Bokkel over zijn gedicht en de inzendingen

Per ongeluk ontstaan soms de mooiste gedichten. Er was eens een drukker die zich vergiste in een letter. Zo ontstond één van de beste gedichten van W.H. Auden. De Nederlandse dichter Wim Brands beschrijft het in één van zijn gedichten. Waar Auden poets (dichters) schreef, werd de regel ports (havens) afgedrukt – and the ports have names for the sea. Niet de dichters maar de havens hebben namen voor de zee.
Eén woord, een wereld van verschil.

Ik heb erg genoten van al die mooie inzendingen op mijn raadgedicht, waarin ook één woord ontbrak.

Het gedicht zelf viel me op een dag letterlijk binnen toen de situatie zich voordeed. Mijn jongste zoon kon net lezen maar moest naar bed en ik stond voor de keuze: hem laten lezen of tandenpoetsen en hop naar bed. Ik zag de vader in het gedicht, maar werd hem niet, schreef er een gedicht over, en de jongen mocht nog heel even… lezen.

Dromen had ook gekund, maar dat deed hij erna. Hij sliep als een roos.

Dansen doet hij de hele dag, net als de letters die door elkaar sprongen toen de vader in het gedicht begon te mopperen, maar niet op dat moment.

Veel suggesties gaan over het even stilzetten van de tijd door het kind, het uitstellen van het naar bed gaan, dat blijkbaar zo herkenbaar is.

Er zijn de positieve suggesties, die uitgaan van de dromerige aard van het kind: dralen, fantaseren. En er zijn de wat meer veroordelende suggesties, die door de ogen van de boze vader meekijken: lanterfanten, lummelen.

Boekenwurmen is een mooie – had ik nooit kunnen bedenken. Ik zou het zelf misschien niet gebruiken omdat het een woord is dat misschien nog wel mooier is dan het hele gedicht en zodoende alle aandacht naar zich toetrekt. Maar wat een mooie suggestie, en zo dichtbij.

Ik hou het graag simpel, de woorden, en probeer toch gedichten te schrijven die veelzeggend zijn.

Wat ik wil zeggen is, als je dit leest, geef het kind in jezelf een knuffel en laat hem lekker nog even wat gedichten lezen, of schrijven.

Geef de vader ook een knuffel, zodat ook hij het kind nog even lekker laat lezen, fantaseren of dralen, voordat het naar bed gaat. Dan zal het kind zonder vrees de hele nacht doorslapen om de volgende dag weer lekker te spelen, te gamen, te lummelen, te praten en te… lezen.